به یاد مادری دلسوز و مهربان که هنوز یک هفته نشده که ما را ترک گفته است؛
خدای متعال به حضرت موسی (ع) وحی کرد که با زبانی دعا کن که با آن زبان گناه نکرده باشی!
اما مشکل این است که ما معصوم نیستیم و با این زبان خود گناه کرده ایم، پس چگونه خدا را بخوانیم و دعا کنیم؟
آیا موافقید که قصه ی «ابراهیم بی شعیب» را برای شما نقل کنم:
او یکی از یاران امام صادق (ع) بود که یک چشم او آسیب دیده بود و فقط با یک چشم می توانست ببیند.
یکی از دوستان او می گوید:
روز عرفه او را دیدم در حالیکه آنقدر اشک ریخته بود که چشم سالم او مثل یک کاسه ی خون شده بود.
نزدیک او رفتم و گفتم:
تو که یک چشم بیشتر نداری، چرا اینقدر گریه می کنی، می ترسم که این چشم خود را هم از دست بدهی، کاش کمتر گریه می کردی!
او رو به من کرد و گفت:
به خدا قسم من امروز برای خودم حتی یک دعا هم نکردم.
من تعجب کردم و گفتم:
پس چرا این همه وقت گریه می کردی و اشک می ریختی؟
او گفت من برای دوستان خود دعا می کردم، چرا که از امام صادق (ع) شنیدم که آن حضرت می فرمود:
هر کسی که برای برادر مومن خود دعا کند خداوند فرشته ای را مامور می کند تا آن فرشته همان دعا را (که برای برادر مومن خود نموده است) در حق خود او بنماید.
به خاطر این سخن امام صادق (ع) من برای دوستانم دعا می کنم، من هر دعایی داشتم آن دعا را برای دیگران خواستخم تا آن فرشته ، همان را برای من بخواهد و دعا کند زیرا من در استجابت دعای خود شک دارم ولی می دانم که دعای آن فرشته حتما مستجاب می شود.
آری فرشتگان هیچ گناهی ندارند و هنگامیکه برای ما دعا می کنند دعایشان مستجاب می شود.
و این گونه می توان با زبانی دعا کرد که با آن زبان معصیت نشده است.
در ضمن برادرت از زبانِ تو گناه نکرده است، پس دعای تو هم در حقِ او مستجاب است.
منبع: کتاب «با من تماس بگیرید»
از همه التماس دعا....
برای شادیِ روحِ مادر شهیدی که تازه از پیش ما رفته و به دیدار پسرش شتافته صلوات و اگر زحمتی نیست فاتحه ای قرائت کنید.
کلمات کلیدی:
